één enkel woord
Geploeter in mijn maag
Bliksem in mijn hoofd
Een rauwe droom weggespoeld
Door een plotse regenbui
Niet enkel het wachten en verwachten
Vernietigde mij
Het was meer een bom vol haat en liefde
Die ontplofte
In mij
Een enkel woord is genoeg
Om de pijn te verzachten
Om een glimlach te toveren
Op dit betraand gezicht
Enkel blijf ik wachten en verwachten
Maar er komen geen woorden
Uit mijn hulpeloos gedicht
Geplaatst in de categorie: verdriet