Elke dag
Elke dag sterf ik een beetje meer,
verbannen door jouw hart
heb ik geen enkel verweer.
Zoals een treurwilg heb ik
de eerste bladeren verloren,
mijn liefde heb je al
tijdens de zomer ingevroren.
Dag na dag schud ik
de tranen van me af,
het is de herfst die jij me gaf.
Geen enkel blad
beroert nog jouw ogen,
dauwdruppels zullen
nooit meer opdrogen.
Wanneer de laatste blaadjes
zullen vallen aan de overkant,
zo zal ook de lente treuren
in mijn stervend braakland.
Geplaatst in de categorie: verdriet