Hartenkreten

hartenkreet (nr. 7.419):

Zij

Zij ademt zijn naam
in een ruit vol waas
als druppels vocht
lopen de letters
door haar leven

Zij fluistert zijn naam
met zachte klanken
klinken klinkers
als een streling
in de zwoele nacht

Zij roept zijn naam
met uitroeptekens
even raakt het hem
maar door gehard glas
isoleert zijn gevoel

Zij schreeuwt zijn naam
met harde klanken
zoeken de letters
de muur om zijn hart
als specie lopen
deze langs zijn zinnen
steeds verder en verder
bij haar vandaan ...