Bovenwinds verdriet
Een spel van licht en schaduw
Waar duizenden, miljoenen lichtjes
De avond troostend bewenen
Ik spreek noch hoor de dromen
In vermeden nachten
Waar tranen worden opgeheven
Ik kan mijn eenzaamheid verbergen
In bovenwindse stromen
Waar ik bewust de sterren heb opgesloten
Een spel van stervend licht
In een doodgezwegen schaduw …
Daar ben ik in mezelf gekropen
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid