Pesten
Wanneer je gepest wordt
omdat je anders bent
Je eenzaam voelt
opgesloten in je eigen isolement
Jezelf afvraagt
waarom ik
Je niet stoer genoeg bent
maar een bangerik
Wanneer je huilt
om het schelden
Je weer getreiterd bent
het steeds moet ontgelden
Jezelf klein voelt
in je doen en laten
Je niemand hebt
om mee te praten
Wanneer het niet meer stopt
de pijn en verdriet
Je de schuld bij jezelf zoekt
het even niet meer ziet
Jezelf kleineert
in alles wat je doet
Je gevoel je aantast
in droevig gemoed
Weet dan…..dat jij uniek bent
van onschatbare waarde
Een bijzonder wezen
op deze aarde
Jij bent jij
gewoon zoals het hoort
Zij die pesten zijn dom
weerzinwekkend in hun soort
Geplaatst in de categorie: pesten
Toch is dit gedicht héél erg mooi en teder.
Let wel als je dit leest: dit geldt evengoed voor die vreselijke dame met haar vreselijke hond die steeds in je voortuintje poept, en voor die vreselijke bankbediende, die de deur recht voor je neus sloot, en voor dat vreselijke kindje bij je dochter in klas, dat haar luizen maar steesd doorgeeft, en een beetje stinkt.
*Laat hij die zuiver van geest is, de eerste steen werpen*