Regen

Het regent zachtjes, de straten zijn verlaten
Ik kijk uit het raam, mijn gedachten zijn hetzelfde
Het is donker en bewolkt, nat en eenzaam
En niemand dan ik zelf heeft hier schuld aan

Zullen mijn gedachten stoppen met deze droefheid
En zielige verhalen
Zal het stoppen voor mijn hart verandert in steen
Zal mijn ziel zich bevrijden

Voor het te laat is om terug te keren
Terug te keren naar het licht
Duisternis achterlatend
En de droefheid achterlatend, keer ik naar het licht

Schrijver: carla berkeveld, 7 maart 2004

carla0229hotmail.com

emoties eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 18 stemmen 606