Even stilstaan
Ik zal jullie bloemen brengen
en neerleggen op het graf.
Het onkruid gaan wieden
dat moet er hoognodig af.
Ik kan het soms niet laten
om gewoon even stil te staan,
even tegen jullie praten
om daarna mijn weg verder te gaan.
Ik zou nog zoveel willen zeggen
we waren nog lang niet uitgepraat.
Er is nog zoveel uit te leggen
maar het is nu te laat.
Als kind deed ik jullie verdriet
maar dat hebben jullie vergeven.
Waarom heb ik dan het gevoel
dat ik nog steeds wat mis in mijn leven.
Vragen waar ik geen antwoord op krijg,
ik weet dat het boek gesloten is.
Maar één ding zal nooit voorbij gaan
dat ik jullie nog altijd zo mis...
Inzender: Janny, 18 maart 2004
Geplaatst in de categorie: emoties