veilig aanbeland
maand na maand
gekromde handen
in het voorhuis
van gewisse dood
mijn oma
koesterend
een stille hoop
dat leven straks
iets anders bood
het leed, de pijn
van al die jaren
sleepte zij
steeds vaker mee
met aan de deur
te vaak die leugen
pas jaren later
ergens in die ene nacht
herhaalde ze
haar laatste wens
gearmd vertrokken
stap voor stap
na even liet ze los
mijn hand
de deur
ging zomaar
voor haar open
toch nog
veilig aanbeland
Geplaatst in de categorie: overlijden