whiplash
het ijs wordt maar niet dikker
ik zak er telkens weer doorheen
als ik denk: nu gaat het
sta ik plotseling alleen
nergens vind ik houvast
begrip is werelds verloren schat
ik moet opnieuw leren leven
niet terugzien op wat ik had
het ijs wordt niet meer dikker
elke dag ga ik er doorheen
onbegrip zal ik trotseren
de wereld lijkt van steen
ieder leeft op een eigen eiland
verscholen in zijn eigen huid
whiplash is zó onbegrepen
ik zet mijn toekomst zelf uit
neurologen gooi ik overboord
verzekeringsmaatschappijen mede
ik zal véchten voor mijn rechten
zet mezelf op de eerste plaats,
niet op de tweede !
Geplaatst in de categorie: ziekte
Ben 15 jaar, en heb 2 jaar terug ook een Whiplash opgelopen.! Veel dingen hierin herken ik.