Hartenkreten

hartenkreet (nr. 7.944):

Voorgoed een vaarwel ?

De verslaving van mijn zoon
dwong mij hem de deur te ontzeggen.
Voor een buitenstaander niet te begrijpen
het is ook moeilijk uit te leggen.

Ik moest het wel doen
uit liefde voor het hele gezin.
wij gingen met hem ten onder
en dat is me toch te min.

Toch zal ik altijd van hem houden
wat een ander er ook van vindt
We kunnen met hem niet zo doorgaan,
maar het is en blijft altijd ons kind.

Hij weigert hulp te aanvaarden
van instanties daarin gespecialiseerd.
Mijn geduld is op, mijn liefde blijft
ik heb door de jaren veel geleerd.

Zijn verslaving brengt hem naar de afgrond,
maakt ons leven tot een hel.
Nu heb ik voor mijn gezin gekozen,
is dit nu voorgoed een vaarwel?

Schrijver: moeke
Inzender: Janny, 25 maart 2004

schepenaar

home.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

verslaafd

zoon

3.0 met 30 stemmen

1.679

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: ellen
Datum:: 18 juni 2004
Email:: ellenvanaggelenhome.nl; Een bijzonder goed gedicht. Ouders die dit zelf ook ervaren herkennen dit en vinden hier steun bij. Erg dapper van de schrijver om dit te plaatsen.

Naam:: heidi
Datum:: 6 mei 2004
Email:: heidi.raetsenst.com; Soms help je iemand, door niet meer te helpen. Daar is veel moed voor nodig. Deze moed zit in je bloed en dus ook in je zoon ! Veel sterkte voor jullie allemaal.

Naam:: martha gabriels
Datum:: 25 maart 2004
Email:: marthagabrielsmsn.com; dit is een prachtig gedicht, uit het leven gegrepen.

Naam:: an
Datum:: 25 maart 2004
Email:: an.terlouwhetnet.nl; Hartstikke mooi en je weet het het is een héél moeilijk onderwerp, niemand die dat beter weet dan...je blijft ouder tot het eind!?

Naam:: Janneke Koster-Baas
Datum:: 25 maart 2004
Email:: hkoster1quicknet.nl; Voel je niet schuldig als je alles hebt gedaan wat in je vermogen lag. Het geluk van jullie gezin gaat voor alles, maar het doet een moederhart pijn een kind de deur te wijzen. Hou moed en hoop, misschien ziet hij ooit in wat hij mist en komt hij genezen bij je terug.

Geef je reactie op deze inzending: