Ontgrendeld

De dag voorspelt de avond.
Bloedrood gaat de zon onder
en kronkelt zich tegen het raam.

Doodmoe leun ik tegen de nacht.
Donkere engelen gaan in mij liggen
onder de lakens van mijn bestaan.

Een onmetelijke angst lokt mij
bruut en genadeloos en sleurt me
naar de diepte in mijn lichaam.

Een eindeloze schreeuw splijt
mijn gekwelde lippen en
vult de stilte met pijn en verdriet.

Verraden door ontgrendelde dromen
buigt de bloedende leegte
zich bedreigd en bespied.

Onmachtig waak ik
over mijn donkere wieg.

ontgrendeld

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 6 stemmen 1.049