Prachtige jongen van amper zestien..
Op straat sprak je mij aan
Je vroeg de weg naar het station
Een prachtige knul van amper zestien
Ik keek in holle zwarte ogen
Je lijf zó mager van de cocaine
Een jongen in de bloei van zijn leven
Ik..bijna op de helft..
Hij..net begonnen..
Zijn ogen bleven op mijn netvlies zweven
Ik las het verdriet, de pijn, de angst
Op straat sprak je mij aan
Je vroeg de weg naar het station
Ik wees je er naar toe
Maar inwendig wilde ik je omarmen
Je zó graag helpen..mijn god waarom?
Een jongen in de bloei van zijn leven
Hij zou mijn zoon kunnen zijn
Ooit geboren ergens in een gezin
Afgegleden ver weg van normen en waarden
Zijn ogen bleven op mijn netvlies zweven
Op straat bedankte je mij
Even aarzelde je..keek nog even om
Liep toen in de mensenmassa weg
Dag lieve knul van amper zestien
Ik hoop dat je ooit het geluk mag vinden...
Dag prachtige jongen van de straat.
Geplaatst in de categorie: verdriet