Prikkelbaar
Ik voel mij net een cactus soms
Dan ben ik prikkelbaar
Die dag zijn alle mensen stom
En iedereen doet raar
Die dag zet ik mijn stekels uit
Niemand komt in mijn buurt
Voor mijn omgeving is het goed
Dat zo'n bui nooit lang duurt
Een vogel voor mijn open raam
Een kleuter zwaait gedag
Een oude vrouw met een rollator
Schenkt mij haar liefste lach
Die dingen doen mijn stekels dan
Heel langzaam weer verdwijnen
En in mijn hoofd is er weer rust
En gaat de zon weer schijnen
Inzender: E.T, 28 maart 2004
Geplaatst in de categorie: emoties