Verwondering
In gedachten verzonken
gaat de dag aan mij voorbij,
'k zie één voor één de beelden
en ik verwonder mij hierbij.
Die bloem, wat eerst een knopje was
siert nu een stukje van de tuin.
het is of het me aankijkt
zo mooi met z'n kopje schuin.
Die hele kleine groene sprietjes
morgen weer bedekt met dauw.
Het leven van vergeet-me-nietjes
en de hemel weer zo prachtig blauw.
De dag bracht zoveel mooie dingen,
ik laat ze in gedachten weer passeren.
En morgen zal ik opnieuw genieten
en zoveel nieuwe dingen leren.
Het heelal, door God geschapen
laat ons beseffen dat we leven.
En dat al dat mooie daar buiten
voor ons, door Hem is gegeven.
Inzender: Janny, 3 april 2004
Geplaatst in de categorie: natuur