alleen
Alleen, met al die gevoelens, helemaal alleen
Niet wetend, wat te doen, waarheen
De enige toevlucht, is dat grote zwarte ding
Niet meer zo alleen, opluchting
Een aanraking van de toetsen, zo fijn
Om zo samen, zo intens, een te zijn
De muziek laat het rusten, laat het gaan
Laat mij op mijn manier in het leven staan
Weet mijn geheimen, mijn nieuwsgierigheid
en angst voor die van anderen
De melodie geeft het weer, er valt niets aan te veranderen
Het is van mij, mijn wereld, wat alleen ik beleef
Volkomen afgesloten, waar alleen ik in leef
Dreiging, mensen om me heen, zo’n grote afstand
En toch houden van, toch is er een verband
Maar ik blijf ver weg, van ieder mens
Met al hun geheimen, en ik dan? Waar ligt die grens?
Opnieuw die toevlucht, naar dat grote zwarte ding
Toenadering
Maar niet beseffend hoe ontzettend kwetsbaar
Wat ik mis, wat er ontbreekt, geen idee wat en waar
Het geeft me gewoon zoveel, het geeft me alles, passie
Voor die muziek, een enkele emotie
Daar leef ik voor en daar leef ik mee
Geplaatst in de categorie: muziek