MIJN KIND

Soms wil ik in een hoekje kruipen
de armen om mijn benen slaan
stilletjes gaan zitten huilen
en me eventjes laten gaan.

Denken aan hoe mooi het was
ik zijn moeder, hij mijn zoon
de lol die we samen hadden
een relatie zo heel gewoon.

Nu viert hij zijn verjaardag
en ik ben er niet bij vandaag
geen kaart of mailtje mag ik sturen
en toch wil ik dat zo graag.

Vandaag huil ik mijn stille tranen
uit verdriet over mijn "verloren" kind
die mij niet meer als zijn moeder ziet
en mij niet meer van waarde vindt.

Verkeerde vrienden, foute dingen
waar hij aan tenonder gaat
zolang hij maar nooit vergeet
dat mijn hart altijd voor hem open staat.

Schrijver: Moeke
Inzender: Janny, 18 april 2004

schepenaarhome.nl

mijn kind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 20 stemmen 1.038