Hartenkreten

hartenkreet (nr. 8.273):

Zilt bloed

Mijn voeten laten natte sporen
achter aan de kant.
Niet of nauwelijks, te verdragen,
De dingen die mijn ogen zagen.
Langzaam klim ik hoger,
klevend aan het zand.

Druppels zoeken de weg naar beneden
of verdampen snel in de lucht.
Beetje bij beetje, begin ik te geloven
dat ik het ga halen,
maar dat wordt vergeten
door een enkele diepe zucht.
Water lijkt steeds hoger te komen,
zou ik dan toch falen?

Natte sporen, rood geworden,
geen mens te vinden om mij heen.
Golven springen en laten water stortend
met de wind mee gaan.
Zout prikt bijtend aan mijn been.
Het is met me gedaan.