Zonder onderwerp
Ik woon
in speekselloze woorden,
in licht dat net niet uitdooft,
in een huis dat niet wil horen.
Ik loop wat zachtjes door
maar vind geen onderwerp
dat me zoekt,
geen enkele voetafdruk
op een zachtwollen doek.
Ik laat mijn lichaam zakken
maar vind alleen
een afdruk van uitgeleefde tranen,
een onderworpen ziel
in de tijd achtergelaten.
De dood staat
handenwringend
voor mijn deur te dralen
maar kan haar slag niet halen.
Ik woon immers
zonder onderwerp
in een dakloze hoek.
Misschien dat
ik geruisloos
verhuizen moet.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid