Hartenkreten

hartenkreet (nr. 8.466):

Uterus

In rood, grotesk halfduister gevangen,
een verdronken metamorfose,
vechtend en rollend in patronen van onderaards geluid

Deze warme holte, als een slangenhuid om mij gegroeid,
een microcosmisch perpetuum mobile, immer krimpend,
als was ik in de poten van een logge reus,
sterk en onbehouden

Wachtend op de dag dat mijn vrees een weg baant door het einde,
wanneer het ronde vuur zich ontvouwt
en ik zal schreeuwen naar het vuige licht,
tot de dag dat alles zich herhaalt