Dode woorden

Wanneer ik ga slapen
heeft het licht mijn huis
langs de ramen verlaten.

Zonder afscheid schuifelen
mijn vermoeide voeten
naar de lege achterkamer.

Ik sta stil en twijfel
of ik samen met de
duisternis wil verhuizen.

Met langzame ogen staar ik
in het schemerdonker en hoor
enkel verre, vergeten geluiden.

Herinneringen overspoelen
de meedogenloze stilte,
oneindig traag draai ik me om.

Ik neem mijn tranen mee,
loop over blauwe scherven,
de trap kraakt slordig bij elk sterven.

Onder de koude lakens wacht ik
geduldig af en adem onhoorbaar
het bestofte verleden.

Ik huiver van de nacht,
ze laat gillend alle dode
woorden weer herleven.

dode woorden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 419