Hartenkreten

hartenkreet (nr. 8.632):

voor mijn dag-lief

Ze kent de band van bij hem horen
ze voelt de angst voor zonder hem
ze sprak hem net, mist weer zijn stem
maar roept: met hem ben ik verloren.
Of beter nog: hij kan me binden
maar ik wil door nu, zonder touw
van zijn mijn man zijn, ik zijn vrouw
van het alleen niet kunnen vinden

Ze kent de pijn van elke morgen
het lege huis, het lege bed
maar als ze praat dan is het net
of ze de twijfel heeft verborgen
Ze weet: gelijk komt altijd later,
alleen de twijfel is van als
en twijfels zingen altijd vals
ze zit en schrijft en leest wat staat er:

“Als ik me verlaat op jou
Of nu ik sterk ben, jou verlaat
Als ik nu vertrek met jou
Of nu ik ga, jou achterlaat
Nu ik kies voor zonder jou
Of jou bovenal verkies
Als ik als verlies schrijf ‘jou’
Of nu ik jou, mijn lief, verlies
Het geluk komt toch steeds later”.
Ze schreef het en ze ziet: dat staat er

Ze koestert hoop voor overmorgen
En z’heeft gelijk, want het kan best
dat dit de allerlaatste test
is voor een leven zonder zorgen
En hij zou haar dat zo graag gunnen
ze wil zo, maar kan soms niet meer
dan zit ze daar en keer op keer
ziet ze de inkt zichzelf verdunnen in:

“Als ik me verlaat op jou
Of nu ik sterk ben, jou verlaat
Als ik nu vertrek met jou
Of nu ik ga, jou achterlaat
Nu ik kies voor zonder jou
Of jou bovenal verkies
Als ik als verlies schrijf ‘jou’
Of nu ik jou, mijn lief, verlies
Het geluk komt toch steeds later”.
Ze schreef het en ze ziet: dat staat er