Tussen de rozen
Geboren onder de zon
gaf jij mij de mooiste roos,
ik bloeide zo uitbundig
dat ik mijn twijfels overwon
Slapend onder de nacht
begreep ik het geurend beminnen,
ik verdronk zo in jouw armen
dat ik droomde diep van binnen
Ontwakend onder de maan
kwamen de sterren los van de hemel,
jij dronk zo van mijn huid
dat ik danste door jouw naam
Gestreeld door de zomer
werd ik geheeld door een roos,
de zon en de maan
vlochten onze liefde zo broos
Onder een herfstnacht heb
ik de zachte sterren verloren,
de bloeddruppels op mijn mond
konden jou niet meer bekoren
Ik was een roos met doornen
Geplaatst in de categorie: verdriet