Ritmisch verwond
Breng me morgen naar het strand
De laatste avond vertelt
haar verhalen,
geen herinneringen meer
Er is hier niets anders dan de wind.
De tocht stelpt het bloed
in mijn hand,
het ademhalen doet zeer
Schelpen zoeken een lege plek.
Het graf richt zich op,
de stilte valt,
geen enkel verweer
Ritmisch trillend beweegt mijn blik.
Duisternis verwondt mijn gehoor,
de rotsen zijn scherp,
de nacht is wedergekeerd
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid