KIND VAN DE ZEE
De golven slaan om,
de kracht is overweldigend
overdenderend en overdonderend
Ze sleurt je mee
en laat nauwelijks los,
verstrikt in haar verzuigingskracht
Opgewonden en vol angst
laat je je weerloos meevoeren
in haar grootsheid
Je voelt het tij keren
en trappelt tegen,
haalt adem tegen de stroom in
Je wilt onnadenkend blijven
waar je nu bent
"Omarm me, verstik me, verslind me!"
Een laatste ruk aan je lijf,
om vervolgens weer met
dezelfde kracht uitgespuwd te worden
De aantrekking en afstoting:
beiden even overweldigend
overdenderend en overdonderend
Je keert telkens terug,
raakt slaafs aan de
tweestrijd in dat gevoel
Totdat je ooit op een dag
dood aan de branding
komt te liggen
Speelt ze het spel
in het klein al wenend
door met je gevoelloze tenen
En zal alsnog
niet in haar armen
verdwijnen
Geplaatst in de categorie: tijd