Slachtoffer-rol
"Eerlijkheid duurt altijd het langst"
hoor ik mezelf tegen je zeggen,
maar voor die eerlijkheid ben ik juist het bangst,
het doet me mijn grenzen weerleggen.
Je knikt gehoorzaam op en neer,
maar ook jij weet net als ik,
dat het niks uit maakt voor de volgende keer,
dan geeft het weer net zo'n kick.
Dus neem ik je weer in mijn armen,
alsof jij het slachtoffer bent,
kan je koude hart zich weer even verwarmen,
en dat noemt zich een vent.
Dan komen de tranen en de verontschuldiging,
en ik sus je weer eens stil,
je kijkt, en wacht op m'n bevestiging,
en volgt dan gewoon weer je eigen wil.
Inzender: rens, 1 juni 2004
Geplaatst in de categorie: emoties