spijkerdromen
De spijkerbroek die ik zoëven zag
zo goddelijk glad rond je billen lag
heeft mij toch wel bewogen
Verlangend ontvlood mijn mijmerende mond
't wijfelend woord dat geen mens verstond
als dat toch eens zou mogen
Ik eerde schoonheid nooit gezien
hopeloze honger, naar wat misschien
ook smeulde in jouw ogen
Maar momenten vergaan in eeuwigheid
een andere stem, ik was je kwijt
nog voor ik iets kon pogen
Geplaatst in de categorie: emoties