Wat heeft bestaan
in eenzaamheid
verdwijnen kleuren
als tranen gaan rillen
in mijn gespreide hand
in donkerheid
doven mijn ogen
als strelingen huiveren
in de laatste samenzang
door uitgeputte woorden
verdwijnt het leven
als mijn hart stuk gaat springen
in wat mij lief is
door verwrongen schaduwen
zwijgt de tijd
als mijn adem gaat rusten
in wat voor mij de stilte is
Geplaatst in de categorie: verdriet