Opgedragen aan Jessica
Ik zou het allerliefste een arm om je heen slaan,
en deze ellende samen tegemoet gaan.
Ik zou je het zonnetje in je hart willen drukken,
maar dat gaat me nooit lukken.
Er is een grote leegte die niemand opvullen kan,
het verlies van een bewonderenswaardige man.
Een man die echtgenoot en vader was,
met een ziekte die zorgde voor tegengas.
Een man die nu ver boven je is gegaan,
en toch altijd naast je zal staan.
Hij zal jouw liefde in een huwelijk zien bloeien
en je kinderen op zien groeien.
Hij zal altijd aanwezig zijn,
al voel je je groot…al voel je je klein.
Hij staat je niet meer aan je hand,
maar vergeet niet dat hij je altijd zal zien….
vanaf een afstand!
Geplaatst in de categorie: ziekte