nog één morgen
als nevel niet verdwijnt
de kilte mij omhelst
rest dit leven niet meer tijd
dan de dagen die het kreeg
laat ik los mijn eenzaamheid
die stille toekomstdromen
waar duisternis in vragen
de dagen niet verblijdt
maar enkel nog de troost
gelegen in jouw ogen
mij zachtjes laat hopen
dat morgen
toch verschijnt
Geplaatst in de categorie: liefde