Leeg is de cirkel
Een avond in de regen.
Je roert in de dood,
die mistige blik
naar omhoog geheven.
Een nacht in het verleden.
Je omknelt een woord,
die oude pijn schopt
tegen gehavende zwerfstenen.
Een adem in je diepe land.
Je braakt de kiltes,
een aarzelend zoeken
langs de wegkant.
Een cirkel in je hand.
Je telt de stiltes,
die zichtbare lijn leidt
naar jezelf … naar niemand.
Geplaatst in de categorie: woede