Wegwezen!
Krampachtig gefluister
na onze woordenwisseling.
Met een kromme vinger
wijs ik je richting de deur.
Wegwezen met zachte stem,
heb genoeg van je gezeur.
Wat sta je daar nou te huilen?
Je hebt het er zelf naar gemaakt!
Elke dag maar zitten luieren,
wetend dat ik dat haat.
Je blijft schokkend staan,
met de deur op een kier.
Met getraande ogen kijk je me aan.
Mijn ziel smelt met spijt,
zo kan ik je niet laten gaan.
Een innige omhelzing ontstaat,
de tranen drogen gestaag.
Tot het moment dat ik me ontlaad,
met het tonen van m'n ruggegraat.
Met alle respect, maar nu moet je gaan!
Wegwezen, van mij geen enkele traan!
Met rechte vinger wijs ik richting deur!
Met een rechtvaardige en harde stem,
maak ik een eind aan dit gezeur!
Geplaatst in de categorie: woede
Heb je het hier tegen je vrouw/vriendin of tegen een kind?