Hartenkreten

hartenkreet (nr. 9.591):

Lente

Verscholen onder sneeuw en ijs
daar zingt een boom zijn eigen wijs
nog niet zo heel hoog van de toren
wie luistert zal het echter horen

De sneeuw smelt weg, het ijs verdwijnt
't gezang wordt luider naar het schijnt
de prille lente laat zich zien
tè ingehouden nog, misschien?

Dan barst het los, een hemelskoor
klinkt nu in alle tonen door
de knoppen springen juichend los
't is voorjaar in het berkenbos!