MAAR OOIT (de ridder)

Er wordt een arm om je schouder gelegd,
nee, er hoeft even niets te worden gezegd.
Laat de stilte maar voor zichzelf spreken.

Nu nog ervaar je het verdriet en de pijn,
en weet je hoe het is om alleen te zijn,
hoe het nu voelt om je hartje te breken.

Maar ooit komt die ridder op zijn paard,
die met ogen vol liefde naar je staart,
die er voor je is, jou z'n hart zal geven.

Nu nog wil je het niet zien, niet weten,
wil je liever de liefde en al vergeten,
is je hartje rusteloos, hard en koud.

Maar ooit komt die ridder, zéker en vast,
die op dat mooie hartje van je past ...
... en die je zegt dat ie van je houdt.

Schrijver: Jos Witteman, 27 juli 2004

jlwittemanyahoo.com

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 597