Hartenkreten

hartenkreet (nr. 9.892):

Baren in stilte

De koele zwoele wind door de haren
Nooit eerder weer gevoeld sinds jaren
Machtig alles kunnen klaren
En toch weer woelig bedaren

Standvastig bij de fok
Fier en ferm, lijf rechtop
Jagen we het zeil in top
Starend naar de spits voorop

We hijsen alle zeilen
Wat mij betreft nog zeemijlen
Uren lekker maat-loos varen
Ik hoef mij niet te scharen

Wat een genot en woeste weelde,
Dat is wat men mij ook bedeelde
Onbekenden maar zeer bevriend
Met ons aller blikken snel verdiend.