Hart en verstand
Vertraagd daglicht omsingelt mij
weer een eenzame nacht overleefd
jouw lichaam hoort er niet meer bij
ik weet dat hopen geen zin meer heeft
De lange uren kruipen over de dag
en jij raakt mij onzichtbaar aan
met je ogen, je geur en je lach
ik kan dit niet langer uitstaan
Ik moet jou stukje bij beetje vergeten
maar het voelt als water naar de zee dragen
mijn hart wil niets van de leegte weten
en aan mijn verstand wil ik het niet vragen...
Geplaatst in de categorie: ex-liefde
moment voel...