De lange weg

De weg waarop ik liep
had heel veel huizen,
ook krotten en kastelen,
'k bezocht ze allemaal.
soms te gehaast,
'k had weinig tijd,
de weg was nog zo lang,
totdat 'k ineens, heel onverwacht,
een rimpel tegenkwam,
ik struikelde en viel
voorover in het zand.
Veel voeten gingen langs mij heen,
niet één hield bij mij stil,
ik was, beneden hen in 't zand,
gevaarlijk noch belangrijk meer.
Toen 't eindelijk, wat duizelig nog
en ondanks alles, aangeslagen,
wankelig op mijn benen stond,
zag ik de zon, de bomen en de bloemen,
ik rook de zoete geur van leven
en hoorde 't kleurrijk vogellied,
de wind neuriede het refrein
en wiegde 't beukenblad,
voorzichtig, op de maat.
Ik stond daar maar,
alleen
en was, waarschijnlijk voor het eerst
volmaakt gelukkig.

Biografie van deze schrijver

de lange weg

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 13 stemmen 895