Andrea,

Eens zullen wij elkaar weer zien,
Het is een mooie gedachte, een mooie 'hoop'.
Misschien al over een jaar of tien,
Ik laat het gewoon op z'n beloop.

Maar tot die tijd, ben je bij mij.
Als ik wakker wordt, als ik ga slapen.
In m'n gedachte maak je me blij,
Zoals alleen jij me blij kunt maken.

M'n herinneren vervagen met de dag,
Elke dag een stukje minder in m'n geheugen.
Is het waar wat ik zag?
Of blijkt het toch een leugen.

Verlangde jij niet naar mij, zoals ik naar jou?
Kende ik jou niet zoals ik dacht?
Ben ik dan, zoals altijd, diegene in de kou?
Ik heb mezelf niet meer in de macht.

Wat moet ik denken, wat moet ik doen?
Toch blijf ik positief, ik blijf hopen.
Hopen op die eindeloze zoen,
Terwijl m'n gedachte elkaar blijven opstoken.

Ik wacht op een sein van het lot.
Want geloofden wij daar niet in?
Het klinkt misschien wat bot,
Maar ik ben toch niet zomaar te min?

liefde lot hoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 4 stemmen 876