Hartenkreten

hartenkreet (nr. 10.203):

Uitwaaien

Zondagmiddag, rust maakt me weemoedig
Even uitwaaien op het stille verlaten strand
Het gemis maakt me zo emotioneel en leeg
Het gevoel wint steeds weer van mijn verstand

Nooit gedacht dat alles zo weinig waarde had
Dat je ooit mijn liefde en vriendschap zou weren
Het vertrouwen dat ik had is zo geschonden
Ik wil mezelf nooit meer zo laten bezeren………

En toch in mijn dromen zie ik je weer komen
Dicht bij elkaar en ik streel zacht en teder je wang
Er verschijnt een lieve glimlach op je getinte gezicht
Je bent er, de man waar ik zo wanhopig naar verlang

Ach, mijn gedachtespinsels zijn de wens van het moment
Ik ga maar even uitwaaien op het stille verlaten strand
Misschien gaat het morgen weer beter met mezelf
Maar vandaag heb ik het even niet meer in de hand……..