Rust
Klein bloemetje kwetsbaar en teer
Je staat daar zo eenzaam in het bos
Korenblauw met roze gekleurd
Jij maakt zoveel emoties in me los
Rode krullen dansend in de storm
Slanke handen teder en zo fijn
Een trui onhandig omgeslagen
Trieste ogen vervuld met pijn
De rust van de natuur zo mooi en zacht
Het gefluister van de wind in mijn oren
Gevlucht uit de drukte van de stad
Waar ik even niet meer bij wil horen
Weet niet waar de paden mij brengen
Het is hier zo stil, prachtig en oneindig groot
Mos veert mee onder mijn vermoeide voeten
Tussen de bomen groeit eekhoorntjesbrood
Ik denk aan jou hier ver van mij vandaan
Mijn tranen laat ik weergaloos stromen
Snikkend zak ik door mijn knieën
En ben een met mijn gebroken dromen
Kleine vogeltjes proberen mij te troosten
Met hun heerlijke klanken zuiver en puur
Wonderbaarlijk genoeg ben ik gelukkig
Ik geef me over aan de natuur
Geplaatst in de categorie: emoties