Zuidlaardermeer
De avond is zo simpel blauw,
er zweeft iets van stil berouw over het wijde water.
Daar bij de biezengroep klinkt van heel ver,
wat schuw geroep een weifelend gesnater.
Een snelle zeilboot komt naderbij,
een snelle zakdoek wuift naar mij over het wijde water.
Ik voel in mij een vreemde pijn,
zou er dan toch nog.........iemand zijn?
Die mij ......och later.
Geplaatst in de categorie: verdriet