Warm onthaal van taal
Lees mij en lees meer
Klik door en nog een keer
Lees het snel en geef het door
Of langzaam, wat jij wilt…
Laat anderen lezen wat ik hoor
En denk en schrijf en zie en doe
En laat toch eens zo’n cijfer varen
En gebruik toch eens je stem
Door te reageren met:
‘Wat stom’ of ‘saai’ of
‘Nou, wat een raar verhaal!’
Of ‘mooi’ of ‘snap t nie’ of ‘wat een rare taal…’
Of schrijf iets over vorm, of betrekkingsniveau
Wat dat ook moge zijn,
Of bezeur een komma of schrijf: ‘wat een slecht begin’
Of over hoofdletters, ongeacht constructie, altijd vooraan in mijn zin…
Want schrijven…is als kijken in mijn ziel.
Woorden spiegelen snel terug.
Ze krijgen pas betekenis wanneer ze zijn ontvangen.
(Onvangst is pas warm wanneer het merkbaar is...)
Gelukkig merk ik soms wel wat…
Dan schrijft een lezer iets terug
Dan weet ik: ik heb iemand geraakt,
Die iets voelde ongeveer
Wat ik voelde ooit een keer
En warm jawel, dat word ik dan
En ik glimlach ik even, vlug…
Geplaatst in de categorie: individu