Hartenkreten

hartenkreet (nr. 10.560):

Ochtenddauw

Liggend in het natte gras
tuur ik naar de wolken
alsof ik echt verwacht
dat ik jou daar kan zien zwaaien

Denkend aan een dag van vroeger
staar ik naar de hemel
alsof mijn helderblauwe ogen
de tijd terugdraaien kunnen

Lachend om herinneringen
kijk ik naar vandaag
alsof ik werkelijk niet zie
dat wolken ook verdwijnen

En terwijl ik hier zo lig te kijken
begin ik mij af te vragen
wie er nu het meest zal zien
ik met mijn wijd open ogen
of jij, met de gesloten ogen
van een verloren gisteren

Nu heb ik jou laten winnen
opdat jij mij misschien kan zien
liggen zwaaien in het klamme gras