Adembenemend
Als een vuurrode deken
laat jij je glijden
over het warme land.
De blauwe lucht verstopt zich
in een mantel
van donkere wolken.
Je ruikt de frisse avondlucht
als ware het een parfum
van de fijnste klasse.
De nacht valt
over de aarde
in schemerachtige
geheimzinnigheid.
Ik hoor de stilte
en denk;
Er valt niets
te zeggen.
Maar schrijven
doe ik wel.
Geplaatst in de categorie: emoties