Knokke(n)

De wind waait door je haren
tilt beide wimpers hoog
laat jouw ogen lachen
blaast gehuilde tranen droog

De wind fluit in je oren
fluistert op zachte toon
stop een keer met knokken
geniet nu maar gewoon

De wind stormt naar het heden
soms stappen met kracht tien
twee vooruit en een achteruit
verwaait verleden, ongezien

De wind brengt zoute druppels
zij beroeren jouw gezicht
het vocht raakt warme lippen
maakt harde strepen licht

De wind gaat lachend liggen
raakt jou nog even aan
golft kalm voorbij eenzaamheid
laat stappen samen gaan

Schrijver: metha, 8 november 2004

methaoudshoornmsn.com

Knokke(n)

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 1.378