Vlinders lamgeslagen

Het is nacht en mijn hart
Is gesluierd in diepe rouw
Bevangen van zoete pijn
Ik hield zoveel van jou

Dwaal door mijn gedachten
Probeer de mist te verdrijven
Gevangen in mijn eigen web
En herinneringen die blijven

Kleuren zonder geuren
Warme glimlach verdwenen
IJspegels op mijn wangen
Smelten door het wenen

Jij liet mijn leven stralen
Je was mijn zon en maan
Maar met jouw vertrek
Is de schemer ingegaan

Als een koorddanseres
Balanceer ik nu op de rand
Op zoek naar evenwicht
Tussen gevoel en verstand

Mijn vlinders lamgeslagen
Aan het eind van hun Latijn
Zitten stilletjes te wachten
Tot jij er weer zal zijn

Schrijver: car, 21 november 2004

carlayes9hotmail.com

liefde verdriet pijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 22 stemmen 1.456