Zend je wat zinnen, zand en zon
ik stuur je stil wat kleine woordjes
stop ze zachtjes in een envelop
verzend het richting zand en strand
daar vang jij ze misschien wel op
waar schelpen ooit mijn voeten kusten
de dag geluidloos overging in de nacht
ik verdriet verloor en niet kon berusten
in wat mij de duisternis ooit bracht
zonsopgang bracht plots nieuw licht
verwonderd keek ik om mij heen
nevelig zag ik getekend jouw gezicht
opende mijn hart en verbrijzelde de steen
hoge golven raakten mijn kille huid
het zout proefde verborgen verlangen
ik riep je naam, schreeuwde het uit
zag verbaasd de kuiltjes in jouw wangen
de zee kent mij naakt tot in mijn ziel
het zand voelde mijn vele gelopen passen
de horizon wist het toen ik voor je viel
nooit kon een zonnestraal mij meer verrassen
Geplaatst in de categorie: liefde