inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 11.334):

Die dag...

Die ene dag is nu al meer dan 60 jaar geleden:
wij plukten bloemen in de berm van de Kerkhofslaan.
Wij hebben, leek het, uren voor het hek gestaan
en 'k voel nog wat onze vingers met elkander deden.

Wij waren veel te laat weer thuis. Je ouders ongerust
en mopperig. Het eten koud; het vet stond stijf in 't bord.
Vanmiddag blijf je maar in huis, zei Moeder kort.
Wat kon het schelen! Wij hadden toch, heel schuw, gekust?!

Die middag zaten we weer samen voor je speelgoedkast
en zetten twee poppen in een blikken trein naar verre oorden:
een alibi voor onze niet-uitgesproken woorden...
Daar voor ons lag een wond're weg. Wij liepen op de tast,

wij waren dertien toen, kindren in de eerste uren
van onze liefde. De lucht was blauw, gouden het licht.
Ik zie nu nog die lach van toen op jouw gezicht
en 'k weet: die ene dag die zou tot nu toe duren.

Wij kunnen van 't verleden niet meer alles weten,
we zijn al veel vergeten van dat kinderlied.
Dat is verlies en winst. 't Is maar een klein verdriet,
niet erg. Als wij die ene dag maar nooit weer vergeten.

Schrijver: Rudy-Han Egas, 7 december 2004


Geplaatst in de categorie: kinderen

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.522

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)