Kamertje
Diep van binnen
goed verborgen
is een kleine kamer
in mijn hart
Ik heb de sleutel
En soms heel even
zet ik de deur
voorzichtig op een kier
Want daar woon jij
nog steeds
Ik zie je ogen
en hoor je stem
Ik roep je niet
maar kijk alleen
En glimlach even
bij de herinnering
Tijd om te gaan
De deur gaat dicht
Ik hoor de klik
van het slot
Dan vraag ik
me nog even af
wanneer ik
je nou eens vrij zal laten
Geplaatst in de categorie: emoties