nooit meer
Vaak schreeuw ik nog van woede,
over hetgeen jij hebt gedaan.
Schreeuwen van pijn voor de kinderen,
je bent je eigen weg gegaan.
Wat heb jij veel kunnen verwoesten,
je hebt een slagveld aangericht.
Toch ga jij blij door het leven,
met een lach op je gezicht.
Maar je lot kan je niet ontlopen,
al denk je nu van wel.
Jou ellende zal nog komen,
dan mag jij eens door een hel.
Jij zal je hoofd dan buigen,
hetgeen ik nooit heb gedaan.
Al je plannen weer in duigen,
zal jij dan overeind blijven staan?
Toch heb ik veel om jou gegeven,
mijn eerste liefde dat was jij.
Jij koos een nieuw, je dacht een beter leven,
met een ander, niet meer met mij.
23 jaar ben ik je trouwgebleven,
dat kan jij niet zeggen schat.
Nooit een ander in mijn leven,
hoeveel liefdes heb jij al niet gehad?
Toch gun ik jou het goede,
geloof me, ik meen dat echt.
Maar stop nu eens met liegen,
wees eens eerlijk en oprecht.
Voor mezelf is nu de dag gekomen,
en geloof me, het doet zeer.
Dat nu ik, niet jij kan zeggen,
't gaat je goed, maar leven met jou?
Nee, nooit, nooit meer!
Geplaatst in de categorie: ex-liefde