mijmering
verscholen tussen
oude bomen
staat nog
die verweerde bank
we waren jong
met prille dromen
vele jaren liepen mank
gekerfde strepen
vergroeide harten
leesbaar is nog net
jouw naam
starend naar
mijn eigen schaduw
verbergt mijn rug
een stille traan
in het besef dat
kostbare jaren
zomaar verloren
zijn gegaan
Geplaatst in de categorie: tijd